Korkunç bir haftaydı. Hani robot gibisinden. Bütün hafta hep tekrarlanan birgün gibiydi. Aynı saatte kalk, haldır haldır hazırlan, arabaya bindiğinde nefes nefese kalmış ol. İşe git, çalış, çalış, hatta akşam geç çık. (Mukaddes haklısın yoruyorum hala kendimi ama haftaya son) Akşam birşeyler atıştır ve erkenden uyuyakal!!!
Bu rutin beni öyle sıktı ki perşembe bütün gün dokunsalar ağlayacak gibiydim. Nitekim eve gelince salya sümük ağladım. Mobilyalar gecikiyordan başladım, temizliğe kadını ne zaman alacağızdan çıktım. Halbuki çok 3-4 hafta önce bebek mobilyasına karar vermemiz gereken günlerde İlker yetişmeyecek diye çıldırmışken ben onu teselli ediyordum, ya nolucak nasıl olsa Durudan kalan beşik var, zaten odasına geçmeyecek hemen diyordum. O gün ben bastım yaygarayı. Bana böyle geliyorlar arada. Düdük gelince nolucam bilmiyorum.
Dün sonunda tam 1,5 yıldır beklediğim laptopum geldi. İzne ayrılacağım ya, sonunda yetiştirdiler. Tüm gün ayarları ile uğraşmaktan iş yapamadım ve bugün evde çalışmaya devam ediyorum!! Bu sebepten Hülyanın davet ettiği İzmir Blog Buluşmasına gidemiyorum:(
Göbüşüm kocaman oldu. Sanırım ayaklarımda ödemler oluştu, ayakkabılar hafiften sıkmaya başladı. Haftaya Zeyneple Tufanın nişanına ne giyeceğim bilmiyorum, İlkerin eşofmanı belki de!!! Bugün tartıldım, 13 kilo almış durumdayım. Hani son ay pek kilo alınmazdı??? Yerim onu söyleyeni!!! Zaten herşeyi yiyorum. Aç kalınca fenalaşıyorum, sonra meyvalara bir yumuluyorum, aynı anda elma, kiwi, portakal! Ben haftada bir elma yiyen şahıs, şimdi günde bir kilo yiyorum. Ama Bebiş meyvalara çıldırıyor, içerde taklalar atıyor, hatta amuda kalkıyor. Yani kendim için yiyorsam namerdim:))) Ablam tüm hamileliğini bu cümleyle geçirmiş ve doğuma 94 kilo ile girmişti:)
Haftaya 2 gün izin kullanacağım. Birinde büyük temizlik var. Mobilyalar geldikten sonra olsun diyorduk ama olmuyor işte. Sonraki gün SSK ya gideceğim, detayları öğreneceğim, zira 37. hafta çalışmaz raporumu kendi doktorum cumartesi günü verecek.
özgüranne 5. cümle için beni mimlemiş.
1. yakınınızda bulunan ilk kitabı alın.
2. 161. sayfayı açın.
3. 5. cümleyi okuyun.
4. Blog sayfasına yazın.
5. En güzel cümle ve en güzel kitabı seçmeyin.Sadece yakınınızda olan ilk kitabı alın.
6. 5 blog arkadaşınıza yollayın.
Efendim kitabımız (kendisi mutfak ile WC arasında mekik dokuyor, sabah kahvaltısının değişmez menüsü)
Annelik ve bebek bakımı
Elizabeth Fenwick
161. Sayfadaki 5. Cümle:
Unutmayın ki, bebeğiniz henüz yuvarlanmayı öğrenmemiş de olsa yüksek yerlerde hatta yatakta bile yalnız bırakmamalısınız.
Büyüme, Gelişme Öğrenme Bölümündeki ilk 6 Ayda bebeklerin davranışlarını anlatan kısımdan alınmış. Tombik cıbıl bebek fotografları var, bayılıyorum, çok komikler.
Peki ben kimleri mimliyorum???
Mukaddes
Hülya
Ruh dağı
Zeren
Zühre
Mutlu haftasonları...
9 yorum:
Yeliz ben seni okurken kasılıyorum. Ben mi doğurucam ne? :)
Meyve yemen tatlı yemenden daha iyidir sonuçta. Meyvede kilo yaparmış ama bence onu vermek daha kolay gibi...
5. cümle çok mühim bir konuya parmak basıyor :)
Benimkisi sıkıcı olucak sanırım :(
Ne olur bir dahaki postunda
"Ayaklarımı uzattım keyif yapıyorum" yaz olur mu?
Sevgiler.
Kocaman bir kahkaha attım. Ben de aynı şeyi düşünüyordum, allahım benim yazdıklarımı okuyanlar artık sıkılmaya başlamışlardır diyordum:) bu hafta son artık evde takılacağım
bu haftadan itibaren bugün bütün gün dinlendim cümlesi geçen bir post okuyabilecek miyiz , inanamıyorum doğrusu. haydi bakalım bekliyorum.
canım benim yaa. ha gayret az kaldı yelizciğim. ama sen bir doğur inan ki ohhhhhhh diyeceğim. elimde olsa seni bu kadar üzenlerin kafalarını kıracağım.bebekken çok güzel ağlıyorsun diye habire ağlatırdık seni. bak şimdi kendi kafamı da kırayım gör. ne manyakmışız biz yaa. vicdanım kırt kırt yapıyor şimdi.seni ve arcayı kucaklıyor ve öpüyorum bir taneciğim.
mukaddes, haftaya yazacağım kesin, sonra zaten bebiş postları olacak inşallah:)
canım zühre ablacım,
çok özledim valla. o çocukluk günlerimizi de özledim. ya ben küçüğüm diye ağlatırdınız, yada gıdıklar katılasıya gldürürdünüz. ama ne güzel günlerdi.
aaa ben de çok sık söylüyorum o lafı:
Kendim icin yiyorsam namerdim :)
SOnuc: 33 arti 3 = 14 kilo.
hakkımızda hayırlısı :)
Du bakiim ben 8 kilo almıştım. 8 kilo daha son iki ayda aldım. 16 kilo ile bitirdim. (Hedef 10du) Doğum sonrası 3. hafta sonunda 12 kilo vermiştim. (Bugünlerde tekrar tartılmadım)
Dikkat etmek lazım tabi de, meyve yemek tatlı yemekten iyi bence de. Amanın az kaldııı...
Ayaktaki ödemler için, ayak masajı, ayakları hafifçe kaldırıp bilekleri çevirme, bir de tuzlu su öneririm.
sevgiler...
kiraz sevdası,
bugünlerin favori lafı bu!! insan bir süre sonra dikkat etmeye sıkılıyor galiba. Bir de son zamanlarda ha 1 kilo fazla ha 1 kilo eksik diyorsun, iştah da var, daha ne olsun:)
özgürcüüm
çok sevindim 12 kilo birden vermene. zaten eski kiloya dönebilmek için hep 10-12 kiloyu hedefleyin diyorlar, sonra dakalan 4 kiloyu verdin mi tamam.
ben de 16 kg almıştım ve hala 8 kg fazlam var. çok zor arkidişler kilo vermek. emzirmek çok iştah açıyo
Yorum Gönder